Schorseneerzaden
Schorseneer (Scorzonera hispanica) zou oorspronkelijk uit Spanje komen, maar wordt van nature aangetroffen van Siberië tot de Kaukasus en tot aan de kust van Bretagne. Aanvankelijk werd het als geneeskrachtige plant gekweekt en pas in de 17e eeuw werd het als groente gebruikt.
Kenmerken
Wortel: De wortel van schorseneer is zwart aan de buitenkant en wit aan de binnenkant. De smaak is mild en doet enigszins denken aan asperges en artisjokken.
Geschiedenis en gebruik
Schorseneer werd aanvankelijk gewaardeerd om zijn geneeskrachtige eigenschappen. Pas in de 17e eeuw begon men het te kweken en te consumeren als groente. Vandaag de dag wordt het gewaardeerd om zijn delicate smaak en zachte textuur, en het vindt zijn weg naar tal van culinaire gerechten.
Teeltadvies
Zaai in maart-april voor een oogst in hetzelfde jaar, of in juni voor een oogst in de daaropvolgende herfst om grotere wortels te krijgen. Zaai direct op de definitieve plaats in rijen met een onderlinge afstand van 25 cm. Dun de planten uit tot elke 10 cm wanneer ze twee bladeren hebben. (De opkomst is grillig en verspreid, meestal tussen de 8e en 20e dag na het zaaien).
Schorseneer geeft de voorkeur aan een lichte en goed losse grond, matig rijk aan goed verteerde organische stoffen (om te voorkomen dat de wortels vertakken), en een zonnige standplaats. Voor de productie van mooie wortels, regelmatig wieden en de grond losmaken gedurende de groeiperiode.
Oogst vanaf oktober en gedurende de hele winter tot maart, waarbij voorzichtig moet worden geoogst omdat de wortels lang en kwetsbaar zijn. Bij strenge winters bedekken met een mulchlaag.
Advies
De wortels bevatten een latex die donker wordt, dus het wordt aangeraden om handschoenen te dragen tijdens het hanteren. Na het schillen, om de witte kleur van het vlees te behouden, dompel de wortels in citroen- of azijnwater.
