Weegbree eten: recepten en voordelen van een wilde groente
De weegbree (Plantago major, Plantago lanceolata) groeit bijna overal: langs paden, in weiden, zelfs tussen stoeptegels. Vaak gezien als onkruid, is het eigenlijk een vergeten groente én een geneeskrachtige plant die al sinds de Oudheid wordt gebruikt.
Kan je weegbree eten?
Ja ✅ De jonge blaadjes zijn mals en geschikt voor rauwe bereidingen. Oudere bladeren zijn taaier en beter om te koken of te drogen.
Hoe kook je weegbree?
Rauw of in salade
-
Jonge bladeren in een frisse salade met citroenvinaigrette.
-
Mix van wilde bladgroenten: weegbree, paardenbloem, rucola.
Als pesto
-
Weegbreepesto met olijfolie, knoflook en noten of zonnebloempitten.
Warm bereid
-
Gesmoord met knoflook zoals spinazie.
-
Groene soep met weegbree, brandnetel en zuring.
-
Omelet met weegbree.
Gedroogd of krokant
-
Chips van weegbreebladeren in de oven.
-
Thee/infusie tegen keelpijn en hoest.
Teelt en ecologische rol
-
Groeit spontaan in veel tuinen.
-
Kan bewust worden ingezaaid.
-
Nuttig voor insecten en versterkt de biodiversiteit.
Voedingswaarde en geneeskracht
-
Rijk aan vitamines A, C en K.
-
Bevat calcium, kalium en vezels.
-
Geneeskrachtig: verzachtend voor luchtwegen, wondhelend voor de huid.
Conclusie
Weegbree is een wilde groente met toekomst: makkelijk te vinden, veelzijdig in de keuken en waardevol voor de gezondheid.
👉 De volgende keer dat je weegbree ziet, denk niet aan onkruid maar aan salade, pesto of thee!